Boekfragment 'Ik ben omdat wij zijn'

De volle maan staat hoog aan de nachtelijke hemel. Trommels klinken in de tropennacht in symfonie met duizenden krekels en kikkers. In de verte zie ik een dorpje met lemen hutten met in het midden een soort plein. Het licht van de maan schijnt als een schijnwerper op een grote kring zwart Afrikaanse mannen en vrouwen. Ze dansen uitbundig. Ik word er als een magneet naar toe gezogen en sta plots oog in oog met hun glimmende half naakte lijven die net tot rust zijn gekomen. Ze zijn versierd met raffia, veren, schelpen, kralen en belletjes. Ik durf niet op te kijken echter ze wenken mij. Ik doe nog een stap dichterbij en kijk hen verlegen aan. Ze glimlachen hartelijk en wenken mij weer om mee te komen de kring in. Ze maken aanstalten om weer te gaan dansen. De grote houten trommels met strak gespannen huiden beginnen weer te dreunen. Metalen bellen schellen er doorheen. Met een schreeuw uit het niets komen de krachtige mannen- en vrouwenlijven weer als één in beweging. De hele kosmos beweegt om ons heen. Iemand steekt mij nog een hand toe. Echter ik sta als versteend. Ik kan er nog niet bij. Al weet ik wel: hier hoor ik thuis. Dan hoor ik plots een ruwe stem die mij uit mijn mooie dagdroom haalt: “die hele serie boeken voor vierentwintig gulden. Een koopje vent!” Shit, ik sta te dromen midden op de boekenmarkt in hartje Rotterdam. Ik keer mijn portemonneetje om en haal er vierentwintig gulden uit en geef het hem. Mijn laatste centen terwijl de maand nog lang niet af is. Maar ik weet, deze boekenserie moet ik meenemen. Volkeren en stammen uit Afrika. Ik smacht ernaar. Beter honger in mijn buik dan honger in mijn ziel.